Prowadzony w cyklach: 2021/2022-Z, 2021/2022-L, 2022/2023-Z, 2022/2023-L, 2023/2024-Z, 2023/2024-L, 2024/2025-Z

Punkty ECTS: 2

Język: polski

Organizowany przez: Katedra Podstaw Budowy Maszyn (dla: Wydział Budowy Maszyn i Informatyki)

Inżynierskie metody optymalizacji MB-KW-SI7O>IMO

Zapoznanie studentów z metodami optymalizacji znajdującymi zastosowanie w projektowaniu maszyn i urządzeń. Omówienie formułowania, teorii i algorytmów rozwiązywania zadań optymalizacji liniowej i nieliniowej. Przykłady wykorzystania zadań optymalizacji w problemach technicznych. Praktyczne formułowanie i rozwiązywanie zadań obejmujących tematykę wykładu, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki dotyczącej optymalnego projektowania w budowie maszyn. Formułowanie i rozwiązywanie zadań optymalizacji z wykorzystaniem metody elementów skończonych.

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2023/2024-L:

W cyklu 1995/1996-Z:

W cyklu 2022/2023-L:

W cyklu 2023/2024-Z:

W cyklu 2021/2022-L:

W cyklu 2022/2023-Z:

W cyklu 2024/2025-Z:

Ocena końcowa

Ocena końcowa (OK) jest sumą ważoną oceny z egzaminu (OE) i oceny z laboratorium (OL), liczoną ze wzoru: OK=2/3*OE+1/3*OL. Wynik zaokrągla się do połówki oceny

Wymagania wstępne

Mechanika techniczna - równania ruchu układu punktów materialnych i ciał, Drgania mechaniczne - drgania układów o wielu stopniach swobody i o ciągłym rozłożeniu masy, Wytrzymałość materiałów - naprężenia i odkształcenia ustrojów prętowych, belkowych i płytowych, wytrzymałość złożona, naprężenia zredukowane, Podstawy konstrukcji maszyn - projektowanie połączeń (sprzęgła, połączenia spawane, połączenia śrubowe), Teoria maszyn i mechanizmów - analiza kinematyczna, redukcja mas i masowych momentów bezwładności.

Literatura podstawowa

Stadnicki J.: Teoria i praktyka rozwiązywania zadań optymalizacji, WNT, W-wa 2006
Stachurski A., Wierzbicki P.: Podstawy optymalizacji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 1999

Literatura uzupełniająca

Szymczak Cz.: Elementy teorii projektowania, PWN, Warszawa, 1998
Osiński , Wróbel J.: Teoria konstrukcji, PWN, Warszawa, 1995,
Bąk R., Burczyński T.: Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego, WNT, Warszawa, 2001.
Kacprzyk Z., Rakowski G.: Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2005

Inne informacje

Efekty kształcenia

Wiedza
Ma wiedzę na temat formułowania problemów technicznych (projektowych) jako zadań optymalizacji i zna ich rodzaje
Powiązane efekty kierunkowe:
MBM1A_W01, MBM1A_W05, MBM1A_W19
Metody weryfikacji:
Egzamin
Kolokwium
Przygotowanie projektu

Wiedza
Zna metody analityczne i algorytmy numeryczne rozwiązywania zadań optymalizacji liniowej i nieliniowej
Powiązane efekty kierunkowe:
MBM1A_W01, MBM1A_W19
Metody weryfikacji:
Egzamin
Kolokwium
Przygotowanie projektu

Umiejętności
potrafi sformułować algorytm i posługiwać się odpowiednimi narzędziami informatycznymi do opracowania programów komputerowych
Powiązane efekty kierunkowe:
MBM1A_U11, MBM1A_U12
Metody weryfikacji:
Egzamin
Kolokwium
Przygotowanie projektu

Umiejętności
potrafi formułować i rozwiązywać zadania inżynierskie metodami analitycznymi, symulacyjnymi oraz eksperymentalnymi
Powiązane efekty kierunkowe:
MBM1A_U19, MBM1A_U25
Metody weryfikacji:
Egzamin
Kolokwium
Przygotowanie projektu

Inżynierskie metody optymalizacji MB-KW-SI7O>IMO

Koordynatorzy przedmiotu

<b>Ocena końcowa</b>

<b>Wymagania wstępne</b>

<b>Literatura podstawowa</b>

<b>Literatura uzupełniająca</b>

<b>Inne informacje</b>

Efekty kształcenia