Historia języka polskiego FP-N-SL6O>HISJEPOL
Zajęcia w zamierzeniu mają stworzyć fundamenty wiedzy o wpływie czynników zewnętrznych wobec języka (historycznych, kulturowych, politycznych) na zmiany zachodzące w polszczyźnie na przestrzeni wieków. Zajęcia w części będą miały charakter seminaryjny, zatem wypełni je, poza ćwiczeniami, m.in. lektura prac językoznawczych, dyskusja, krytyczna ocena dotychczasowego dorobku językoznawstwa historyczno-porównawczego.
Głównym celem zajęć jest ukazanie rozwoju języka polskiego od początków praindoeuropejskich, przez podstawę prasłowiańską i język staropolski aż po współczesną polszczyznę. Przedmiot obejmuje dzieje języka polskiego od momentu jego wyodrębnienia się aż do czasów współczesnych, z uwzględnieniem czynników sprawczych rozwoju polszczyzny (z podkreśleniem zmian w poszczególnych podsystemach). Najważniejsze zagadnienia: periodyzacja dziejów języka polskiego, kształtowanie się polskiego języka literackiego na tle zróżnicowania regionalnego polszczyzny, analiza zabytków piśmiennictwa i języka polskiego, charakterystyka słownictwa doby staropolskiej, średniopolskiej i nowopolskiej (w tym: dziedzictwo prasłowiańskie, najstarsze zapożyczenia), rozwój semantyczny leksemów, dzieje polskiej leksykografii.
W cyklu 2021/2022-Z:
Zajęcia w zamierzeniu mają stworzyć fundamenty wiedzy o wpływie czynników zewnętrznych wobec języka (historycznych, kulturowych, politycznych) na zmiany zachodzące w polszczyźnie na przestrzeni wieków. Zajęcia w części będą miały charakter seminaryjny, zatem wypełni je, poza ćwiczeniami, m.in. lektura prac językoznawczych, dyskusja, krytyczna ocena dotychczasowego dorobku językoznawstwa historyczno-porównawczego. Głównym celem zajęć jest ukazanie rozwoju języka polskiego od początków praindoeuropejskich, przez podstawę prasłowiańską i język staropolski aż po współczesną polszczyznę. Przedmiot obejmuje dzieje języka polskiego od momentu jego wyodrębnienia się aż do czasów współczesnych, z uwzględnieniem czynników sprawczych rozwoju polszczyzny (z podkreśleniem zmian w poszczególnych podsystemach). Najważniejsze zagadnienia: periodyzacja dziejów języka polskiego, kształtowanie się polskiego języka literackiego na tle zróżnicowania regionalnego polszczyzny, analiza zabytków piśmiennictwa i języka polskiego, charakterystyka słownictwa doby staropolskiej, średniopolskiej i nowopolskiej (w tym: dziedzictwo prasłowiańskie, najstarsze zapożyczenia), rozwój semantyczny leksemów, dzieje polskiej leksykografii. |
W cyklu 2022/2023-Z:
Zajęcia w zamierzeniu mają stworzyć fundamenty wiedzy o wpływie czynników zewnętrznych wobec języka (historycznych, kulturowych, politycznych) na zmiany zachodzące w polszczyźnie na przestrzeni wieków. Zajęcia w części będą miały charakter seminaryjny, zatem wypełni je, poza ćwiczeniami, m.in. lektura prac językoznawczych, dyskusja, krytyczna ocena dotychczasowego dorobku językoznawstwa historyczno-porównawczego. Głównym celem zajęć jest ukazanie rozwoju języka polskiego od początków praindoeuropejskich, przez podstawę prasłowiańską i język staropolski aż po współczesną polszczyznę. Przedmiot obejmuje dzieje języka polskiego od momentu jego wyodrębnienia się aż do czasów współczesnych, z uwzględnieniem czynników sprawczych rozwoju polszczyzny (z podkreśleniem zmian w poszczególnych podsystemach). Najważniejsze zagadnienia: periodyzacja dziejów języka polskiego, kształtowanie się polskiego języka literackiego na tle zróżnicowania regionalnego polszczyzny, analiza zabytków piśmiennictwa i języka polskiego, charakterystyka słownictwa doby staropolskiej, średniopolskiej i nowopolskiej (w tym: dziedzictwo prasłowiańskie, najstarsze zapożyczenia), rozwój semantyczny leksemów, dzieje polskiej leksykografii. |
Koordynatorzy przedmiotu
<b>Ocena końcowa</b>
<b>Wymagania wstępne</b>
<b>Literatura podstawowa</b>
- Z. Klemensiewicz, Historia języka polskiego, Warszawa 1974 i wydania następne (np. wyd. IX z 2015 roku).
- B. Walczak, Zarys dziejów języka polskiego, Poznań 1995 (lub Wrocław 1999).
- I. Bajerowa, Zarys historii języka polskiego 1939-2000, Warszawa 2003.
- S. Borawski, Wprowadzenie do historii języka polskiego, Warszawa 2000 i wyd. następne (np. Warszawa 2003).
- T. Lehr-Spławiński, Język polski. Pochodzenie, powstanie, rozwój, Warszawa 1978.
<b>Literatura uzupełniająca</b>
- S. Vrtel-Wierczyński, Wybór tekstów staropolskich. Czasy najdawniejsze do roku 1543, Warszawa 1977.
- S. Borawski, A. Furdal, Wybór tekstów do historii języka polskiego, Warszawa 1980.
- Wybór tekstów z dziejów języka polskiego, t. 1 Do połowy XIX w., t. 2 Od połowy XIX w., M. Cybulski, Łódź 2015.
- D. Buttler, Rozwój semantyczny wyrazów polskich, Warszawa 1978.
- J. Parkosz, Traktat o ortografii polskiej, oprac. M. Kucała, Warszawa 1985 (fragm.).
<b>Inne informacje</b>
Efekty kształcenia
Wiedza
w zaawansowanym stopniu zna i rozumie miejsce i znaczenie zewnętrznej historii języka jako subdyscypliny językoznawstwa, jej specyfikę przedmiotową i metodologiczną oraz kierunki jej rozwoju
Powiązane efekty kierunkowe:
FP1A_W01
Metody weryfikacji:
Kolokwium:kolokwium w formie testu
Wiedza
zna i rozumie teorie, metodologię i terminologię z zakresu historii języka (językoznawstwa historycznego)
Powiązane efekty kierunkowe:
FP1A_W03
Metody weryfikacji:
Kolokwium:kolokwium w formie testu
Ocena aktywności na zajęciach:aktywność na zajęciach
Umiejętności
potrafi wykorzystywać posiadaną wiedzę z zakresu historii języka polskiego w celu formułowania i rozwiązywania złożonych i nietypowych problemów odnoszących się do tekstów powstałych w różnych okresach, właściwie dobierając źródła oraz informacje z nich pochodzące i dokonując oceny, krytycznej analizy i syntezy tych informacji
Powiązane efekty kierunkowe:
FP1A_U03
Metody weryfikacji:
Kolokwium:kolokwium w formie testu
Ocena aktywności na zajęciach:aktywność na zajęciach
Umiejętności
potrafi wykorzystywać posiadaną wiedzę z zakresu historii języka polskiego w celu formułowania i rozwiązywania złożonych i nietypowych problemów językowych, dobierając oraz stosując właściwe metody i narzędzia, w tym zaawansowane techniki informacyjno-komunikacyjne (ICT)
Powiązane efekty kierunkowe:
FP1A_U08
Metody weryfikacji:
Kolokwium:kolokwium w formie testu
Ocena aktywności na zajęciach:aktywność na zajęciach
Umiejętności
potrafi komunikować się z użyciem specjalistycznej terminologii z zakresu historii języka (zwłaszcza zewnętrznej), przedstawiając i oceniając różne opinie i stanowiska oraz dyskutując o nich
Powiązane efekty kierunkowe:
FP1A_U11
Metody weryfikacji:
Kolokwium:kolokwium w formie testu
Ocena aktywności na zajęciach:aktywność na zajęciach
Umiejętności
potrafi samodzielnie podejmować (planować i realizować) działania zmierzające do podniesienia wiedzy i umiejętności z zakresu historii polszczyzny
Powiązane efekty kierunkowe:
FP1A_U17
Metody weryfikacji:
Kolokwium:kolokwium w formie testu
Ocena aktywności na zajęciach:aktywność na zajęciach
Kompetencje społeczne
jest gotów do odpowiedzialnego pełnienia ról zawodowych z obszaru kultury i edukacji, w których wymagane są kompetencje z obszaru historii języka polski
Powiązane efekty kierunkowe:
FP1A_K02
Metody weryfikacji:
Ocena aktywności na zajęciach:aktywność na zajęciach
Kompetencje społeczne
jest gotów do uznawania znaczenia wiedzy z zakresu historii polszczyzny w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych, szczególnie odnoszących się do działalności kulturalnej i edukacyjnej
Powiązane efekty kierunkowe:
FP1A_K06
Metody weryfikacji:
Ocena aktywności na zajęciach:aktywność na zajęciach